Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Tü-BO (Nepal) - TIGER x BHOTOO (Nepal)


ΑναβιΩνοντας τη μνΗμη ενοσ συμβολου των Tibetan mastiff 

(24 Feb 1977 - 9 May 1987)

Tibetan Mastiff Tu-Bo

Η λογική με την οποία απονέμεται αθανασία δεν ειναι μία ούτε σε σκύλους ούτε σε ανθρώπους, ωστόσο σε πολλές μολοσοειδη- μαστιφοειδη φυλές, there are touchstone dogs who died decades, even centuries ago, who are nonetheless remembered today. Caligola (arguably a shade hypertypical, he nonetheless propelled Neapolitan Mastiffs onto the international stage, going Best in Show at the World Show in 1992), Thorneywood Terror (an early Bullmastiff type who never lost the challenge of bringing down a man in Victorian gamekeeper trials), Crown Prince (who gave 19th-Century Mastiffs their type and, some argue, took away their soundness in the bargain) – all are remembered in the collective consciousness of their respected breeds.
But what of Tü-Bo?
Το 1977, this Nepalese-bred German import was one of the first of his breed to arrive in modern Europe, along with four dogs from India that went to Holland. With the Tibetan plateau sealed behind the Red Curtain, Western breeders made do with lesser imports from India and the southern Himalayas, many of which stretched credulity as far as their purebred status was concerned. Several “types” of Tibetan Mastiffs were promoted as the ideal during that period. But Tü-Bo, with his exceptional construction and strong type, soon became the paradigm for the Tibetan Mastiff in Europe and beyond.
Tü-Bo sired some of the first litters in Europe – two in the Netherlands and one in his adopted home of Germany. It was with this last litter, out of Langtang Shu-Khen Chung, an American export bred by Anne Rohrer, who had established the first American breeding program several years earlier, that Tü-Bo cemented his legacy. Two of his sons from that breeding – Yi-Dam Amban and in particular Yi-Dam Akbar – were widely used, ensuring that Tü-Bo appeared in nearly all subsequent European pedigrees.
As successful in the show ring as he was the whelping box, Tü-Bo won the breed at the World Dog Shows in 1979, 1980 and 1981.
Tü-Bo soon become “the symbol of European breeding,” wrote Molosser Magazin publisher Christofer Habig in the January 1985 issue devoted to the Tibetan Mastiff, with Tü-Bo on the cover, calling him an “important transmitter” of type and a “guiding line” for breeders in Europe, where he had “earned himself the central place in the youngest history of the Tibetan Mastiff.”
Today, however, the situation could not be any more different.
“No, Tü-Bo is forgotten,” Habig says. “As there has been so little ‘esprit de corps’ among Tibetan Mastiff folks during the last twenty-odd years, there are no common values, nor common heroes left.”
Tü-Bo, arguably the finest Tibetan Mastiff imported into Europe during the breed’s modern reintroduction there, from the cover of the January 1985 Molosser Magazin.
Tü-Bo, arguably the finest Tibetan Mastiff imported into Europe during the breed’s modern reintroduction there, from the cover of the January 1985 Molosser Magazin.
A quarter-century ago, Habig was writing about the need for Tibetan Mastiff breeders to focus on a common goal, a unified vision of the breed. He says breeders have forgotten about Tü-Bo – who was a fine example of the more moderate Do-Khyi type of Tibetan Mastiff – precisely because they are caught up in these complex issues of breed identity. “Currently, the ‘vacuum’ which FCI has created due to not solving the issue of Do-Khyi versus Zang Ao” – another term for the Tsang-Khyi, or larger, more Molosser-type dog – “seems to dominate the conflict between the various camps.”
“Maybe it is because I am now removed from regular involvement with the breed, but I sense from talking with those who are still active within it that Tü-Bo is no longer of relevance to the breed today,” says Eric Holliday of Chortens Tibetan Mastiffs in the United Kingdom. “More interest seems to be spent on considering the rights and wrongs of Chinese-type dogs and other imports worldwide.”
Richard Eichhorn of Drakyi Tibetan Mastiffs in California remembers visiting Tu-Bo at the home of his first owner, Herr Boese, in the mid-1980s – a trip he likened to visiting Mecca for a serious Tibetan Mastiff enthusiast of the time.
“We went into the house and Tü-Bo was very accepting of me, came right up to me, looked me in the eye, and allowed me to pet him,” says Eichhorn, who later imported three Tü-Bo puppies, the result of an inbreeding to his daughter Yi-Dam Aksu. “It was just a thrill to see this foundational dog.”
This side profile of Tü-Bo underscores the soundness and type that made him a sought-after stud dog.
This side profile of Tü-Bo underscores the soundness and type that made him a sought-after stud dog.
Tü-Bo was a blue-and-tan, which was very rare for the time, and the preponderance of that pattern in European dogs today is a vestige of his early influence. But looking beyond color, Eichhorn was struck by Tü-Bo’s sheer quality.
“He was very typical, in his head shape, his body, his coat texture, and very correct in his proportions,” Eichhorn remembers. “He was probably only 68.5-70cm, but he was of the mastiff type – he had the characteristic mane, and his bone was proportionate to his body. I could see why he had such a great influence in the early breeding programs.”
So perhaps today it is more important than ever to resurrect the memory of Tü-Bo, if only to remind feuding Tibetan Mastiff fanciers that a middle ground is indeed attainable – that a dog need not be overdone to be typey, nor common looking in order to be moderate. And that quality, as Tü-Bo’s pictures show, really is timeless.

Kennel PhanTasMagoria

1993, 2003, 2013
Πρωτογνώρισα τα Θιβετιανά Mastiff όταν ήμουν 11 χρόνον, πίσω στο μακρινό 1993 από την ταινία που τα έκανε τότε διάσημα σε παρα πολλές χώρες της ευρώπης, το Man's Best Friend το οποιο μέχρι και τώρα στα 33 μου χρονια πρέπει να έχω δει πάνω από 100 φορες, Τον πρωταγωνιστικό ρολο στην ταινία είχε ένα TM αλλα στην πραγματικότητα ήταν 6 διαφορετικά για διαφορετικές σκηνές της ταινίας το κάθε ένα, κάτι που περνούσε απαρατήρητο σχεδόν λογο της ομοιομορφίας τους! Γνωρίζοντας όμως αυτό από τα credits της ταινίας οι τότε εκτροφείς της ευρώπης και βλέποντας την συνολική εικόνα του πιο ολοκληρωμένου σκύλου k πολύ πιο κοντά στο πρότυπο τις FCI που άφηνε εκείνος ο σκύλος ή μάλλον καλύτερα... εκείνοι οι σκύλοι , άρχισαν να βλέπουν ότι τα πολλά imports σκύλων που απλά ήταν από περιοχές γύρο από το thivet αλλα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό καθώς και τα μη φαινοτυπικά αν και αρκετά κλειστά ζευγαρώματα δεν τους είχαν δώσει ότι προσδοκούσαν.
Ψάχνοντας όντας ενεργός από τότε με την κοινολογία-κυνοφιλία στον ΚΟΕ μήπως υπήρχε κάποιος που να είχε φέρει και στην χώρα μας... τον βρήκα! 'Ηταν ένας από τους πρώτους "κιναγογους" σκύλων στην ελλάδα, ο βαγγέλης ρήγας! το πιο απίστευτο όμως ήταν ότι έμενε στην γειτονιά μου! Του έγινα τσιμπούρι λοιπόν k ήμουν συνεχεια στο σπίτι του k στις "σκιλοβολτες" τους! Ερωτεύτηκα λοιπόν και τα 3 θιβετιανά που είχε (και τα οποια ήταν ΤΑ ΜΟΝΑ επίσημος εγγεγραμμένα στην χωρα μας μέχρι το 1999) για τον πολύ ιδιαίτερο k διαφορετικό χαρακτήρα τους που με κέντρισε-κέρδισε!
Αγοράζοντας τότε τα μονα 2 βιβλία που μπορούσα να βρω, το ''Big Dogs of Tibet and the Himalayas'' του DON MESSERSCHMIDT και το ''The Tibetan Mastiff: Legendary Guardian of the Himalayas'' των Ann Rohrer, Cathy J. Flamholtz και ψάχνοντας στο internet και κύριος στο πολύ ενεργό εκείνη την εποχή site του ATMA ειδα ότι τότε δεν υπήρχε στην ευρώπη κάτι που να το δω και να πω ''WOW'' όπως ηπα όταν ida τα σκυλιά της ταινίας, τον πρώτο κεραυνοβόλο ερωτα ομως τον έπαθα όταν ida στο internet το πρώτο ανοιχτής εκτροφής σκύλο που προέκυψε από τη μίξη τον σταθεροποιημένων κλειστών αμερικανικων γραμμών με αντίστοιχες ταϊβανέζικες με αποτέλεσμα τον... MBIS MULTI Champ. FORMOSA DREAMER (COOL OF TIEN-JEN PROPAGATION CENTER x FORMOSA LADY)
Tο 2003 όντας επισκέπτης στο σπίτι ενός φίλου τότε και μετέπειτα συζύγου τις αδερφής μου στην πολύ που έμενε ida ότι είχε έκθεση σκύλων και αποφασίσαμε να πάμε... η πολύ του ήταν το Ντόρτμουντ και η έκθεση ήταν το World Dog Show! Εκεί λοιπόν ανάμεσα στα τόσα θιβετιανά ida ένα και παθαίνω σοκ, δεν προλαβαίνω να συνέλθω από το σοκ και "ξαναεπαθενω" σοκ όταν τον βλέπω (ενώ είχε τις διπλες σχεδόν διαστάσεις και ήταν πολύ πιο ολοκληρωμένος σκύλος) να διαγωνίζεται στα junior! Ευτυχώς για το μέλλον τις ράτσας το ίδιο σοκ έπαθε και ο κριτής και του έδωσε πέρα από το Junior World Winner και το Best of Breed σε ηλικια... 16 μηνων! Xronia argotera eniosa perifanos gia to gousto kai to mati mou otan ematha oti o kritis aftos itan o Christofer Habig! spesialistas ton mastiff kai oti h krisi pou edose sto skilo itan afti "Sensational. Authentic. Head-type excellent, movement exceptional, expression very intense, balance typical, with unusual [large] size. Simply marvelous, very pleased...my World Show surprise."  

Senge was the right dog at the right time, and his influences have revolutionized Western breeding programs, with his progeny serving as the foundation for many influential TM kennels. Senge is the sire of many top-winning dogs in the breed, including our LOKA, the 2008 AKC National Specialty Best of Breed.
H istoria tou kaliterou Tibetan Mastiff ston kosmo me tis megaliteres epitixies apo kathe alo se ektheseis k to pos afto proilthe
First, to my friend Rick Eichhorn, who sends his special Drakyi dogs Senge and Black Princess to Sundari. Also the same for Wayne Chi with Rewa and Eal coming from his Taiwan bloodlines to Sundari. Next to Jarmila for her special Cambu (Senge x Rewa) and Bodhicita (Eal x Black Princess) that were sent to Angela in Estonia. Then to my friend Angela, who breeds Cambu and Bodhicita to produce my beautiful Harish at Chenporewa. With all this support, I can own and show such a wonderful TM like Harish and share him with the world. Again, my thanks, admiration and appreciation! afto pou alakse ta thivetiana se olo ton kosmo omos den itan mono aftos o telios

FORMOSA DREAMER (COOL OF TIEN-JEN PROPAGATION CENTER x FORMOSA LADY)








Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016


Our Euro export SENGE is a classic example of the Drakyi ideal, linebred on our foundation male, Ch. Formosa-Drakyi SIMBA.  He stunned the TM world when he won Best of Breed and became World Champion at 16 months from the junior class at the 2003 World Show in Dortmund, Germany, under renowned mastiff specialist Christofer Habig.  His critique: "Sensational.  Authentic.  Head-type excellent, movement exceptional, expression very intense, balance typical, with unusual [large] size.  Simply marvelous, very pleased...my World Show surprise."  Senge was the right dog at the right time, and his influences have revolutionized Western breeding programs, with his progeny serving as the foundation for many influential TM kennels.  Senge is the sire of many top-winning dogs in the breed, including our LOKA, the 2008 AKC National Specialty Best of Breed.




H istoria tou kaliterou Tibetan Mastiff ston kosmo me tis megaliteres epitixies apo kathe alo se ektheseis k to pos afto proilthe


First, to my friend Rick Eichhorn, who sends his special Drakyi dogs Senge and Black Princess to Sundari.

Also the same for Wayne Chi with Rewa and Eal coming from his Taiwan bloodlines to Sundari.

Next to Jarmila for her special Cambu (Senge x Rewa) and Bodhicita (Eal x Black Princess) that were sent to Angela in Estonia.

Then to my friend Angela, who breeds Cambu and Bodhicita to produce my beautiful Harish at Chenporewa.

With all this support, I can own and show such a wonderful TM like Harish and share him with the world. Again, my thanks, admiration and appreciation!

afto pou alakse ta thivetiana se olo ton kosmo omos den itan mono aftos o telios

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

PhanTasMagoria Tibetan Mastiff Kennel Greece

Protognorisa ta Thivetiana Mastiff otan imoun 11 xronon, pisw sto makrino 1993 apo tin tenia pou ta ekane tote diasima k se para polles xores tis evropis, to Man's Best Friend  https://en.wikipedia.org/wiki/Man%27s_Best_Friend_(1993_film)
to opio mexri k tora sta 33 mou xronia prepei na exw dei panw apo 100 fores, Ton protagonistiko rolo stin tenia ixe ena TM ala stin pragmatikotita itan 6 diaforetika gia diaforetikes skines tis tenias to kathe ena kati pou pernouse aparatirito sxedon , kserontas omos afto apo ta credits tis tenias oi tote ektrofis tis evropis k vlepontas k tin sinoliki ikona tou pio olokliromenou skilou k polu pio konta sto protipo tis FCI pou afine ekinos o skilos 'h malon kalitera ekinoi oi skiloi , arxisan na vlepoun oti ta polla imports skilon pou apla itan apo perioxes giro apo to thivet ala xoris kapio idietero xaraktiristiko kathos k ta mi fenotipika zevgaromata den tous ixan dosei oti prosdokousan. Psaxnontas ontas energos apo tote me tin kinologia-kinofilia ston KOE mipos k ipirxe kapios pou na eixe ferei k stin ellada ton vrika! k itan enas apo tous protous kinagogous skilon stin ellada, o vaggelis rigas! to pio apistefto omos itan oti emene stin gitonia mou! tou egina tsimpouri loipon k imoun sinexia sto spiti tou k stis skilovoltes tous! Eroteftika loipon kai ta 3 thivetiana pou ixe (kai ta opia itan TA MONA episimos egegramena stin xora mas mexri to 1999 'h to 2000) gia ton polu idietero k diaforetiko xaraktira tous pou me kentrise-kerdise giati itan kati polu diaforetiko  se sxesi me otidipote ali fili mexri tote ixa gnorisei

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Μαστίφ του Θιβέτ F.C.I. πρότυπο

    Πρότυπο FCI Αρ.  230  / 02. 04. 2004  / στα αγγλικά
    DO-KHYI  (Tibetan Mastiff)


    ΚΑΤΑΓΩΓΗ :  Θιβέτ

    ΕΠΟΠΤΕΙΑ : FCI.

    ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ :  24.03.2004.

    ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ : Σύντροφος - συνοδός, σκύλος προειδοποίησης και φύλακας.

    ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I. : Ομάδα 2, Πίνσερ και Σνάουτσερ – Μολοσσοειδείς φυλές – Ελβετικοί Ορεινοί σκύλοι & Φύλακες Βοοειδών και άλλες φυλές.
    Τομέας 2.2 Μολοσσοειδείς φυλές, Ορεινού τύπου
    Χωρίς εξετάσεις εργασίας.


    To Θιβετιανό Μάστιφ είναι ένας αρχαίος σκύλος εργασίας των νομάδων ποιμένων στα Ιμαλάια και παραδοσιακός φύλακας των θιβετιανών μοναστηριών. Περιβάλλεται από πολλούς μύθους, από την εποχή της πρώτης ανακάλυψής του στην αρχαιότητα. Από την αναφορά του Αριστοτέλη (384-322 π. Χ.) μέχρι τα περίφημα γραπτά του Μάρκο Πόλο που πήγε στην Ασία το 1271, όλες οι ιστορικές αναφορές παινεύουν την φυσική δύναμη και τις εντυπωσιακές ιδιότητες του Θιβετιανού Μάστιφ, εξίσου σωματικές και διανοητικές. Ακόμα και το γαύγισμά του έχει περιγραφεί σαν μοναδικός και πολύτιμος θησαυρός της φυλής. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι κυνολόγοι του παρελθόντος όπως οι Μάρτιν, Γιούατ, Μενίν, Μπέκμαν, Σάιμπερ, καθώς και οι Στρέμπελ και Μπάιλαντ, έχουν έντονα ασχοληθεί με το Θ.Μ. καθώς τους γοήτευε η καταγωγή και σημασία του για την Θιβετιανή κουλτούρα. Ορισμένοι μάλιστα θεωρούσαν τη φυλή σαν τον ίδιο το γενάρχη όλων των ορεινών και μαστιφοειδών φυλών. Ένα από τα πρώτα Θ.Μ. που έγινε γνωστό ότι έφτασε τις ακτές της Δύσης ήταν ένα αρσενικό που στάλθηκε στη βασίλισσα Βικτωρία από το λόρδο Χάρντινγκ (τότε Αντιβασιλέα των Ινδιών) το 1847. Αργότερα, στα 1880, ο Εδουάρδος ο έβδομος (τότε Πρίγκηψ της Ουαλλίας) πήρε δύο σκύλους πίσω μαζί του στην Αγγλία. Μιά πρώτη καταγραμμένη γέννα Θ.Μ. έγινε το 1898 στο ζωολογικό κήπο του Βερολίνου.
    ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ : Ισχυρός, βαρύς, καλοδομημένος, με καλή οστέινη μάζα. Εντυπωσιακός. Η εμφάνιση του αποπνέει σοβαρότητα, αξιοπρέπεια και ευθύτητα. Συνδυάζει μεγαλοπρεπή δύναμη, στιβαρότητα και ανθεκτικότητα. Ικανός για εργασία σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες. Αργής ανάπτυξης, μόλις φτάνει στην ακμή του σε ηλικία 3-4 ετών για θηλυκά, και τουλάχιστο τεσσάρων ετών για αρσενικά ζώα.

    ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Το κρανίο, μετρώμενο από το ινίο έως το στοπ, ίσο με το ρύγχος από το στοπ μέχρι το ακρορίνιο, αλλά το ρύγχος μπορεί να είναι και λίγο βραχύτερο.
    Ο κορμός είναι λίγο μακρύτερος από το ύψος του σκύλου στα ακρώμια. 

    ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΤΑΜΠΕΡΑΜΕΝΤΟ: Ανεξάρτητος. Προστατευτικός. Εμπνέει Σεβασμό. Πιστότατος και αφοσιωμένος στην οικογένεια και την περιοχή του. 

    ΚΕΦΑΛΙ : Φαρδύ, βαρύ και δυνατό. Στα ενήλικα, μπορεί να σχηματίζεται μια πτυχή (δέρματος) που εκτείνεται από το πάνω μέρος των ματιών μέχρι τη γωνία του στόματος. 

    ΠΕΡΙΟΧΗ του ΚΡΑΝΙΟΥ:
    Κρανίο: Μεγάλο, πολύ ελαφρά στρογγυλεμένο, με έντονα ανεπτυγμένο ινιακό οστούν.
    Στοπ: Καλά καθορισμένο.

    ΠΕΡΙΟΧΗ του ΠΡΟΣΩΠΟΥ:
    Μύτη : φαρδιά, όσο πιο σκουρόχρωμη γίνεται ανάλογα με το χρώμα του μανδύα, με ορθάνοιχτα ρουθούνια.
    Ρύγχος: Αρκετά φαρδύ, καλογεμισμένο και βαθύ. Το άκρο του ρύγχους τετράγωνο. Χείλη: Καλοανεπτυγμένα, καλύπτουν την κάτω γνάθο.
    Γνάθοι / Δόντια: Σιαγόνες ισχυρές με τέλειο, κανονικό και πλήρες δάγκωμα-ψαλίδι, δηλαδή οι άνω κοπτήρες υπερκαλύπτουν σφικτά τους κάτω και είναι τετράγωνα τοποθετημένοι στις γνάθους (σ.σ.: δηλαδή οι κοπτήρες είναι τοποθετημένοι σε ευθεία γραμμή και κάθετα προς τον επιμήκη άξονα των γνάθων). Το επίπεδο δάγκωμα (λαβίδα) είναι ανεκτό. Η οδοντοφυία εφαρμόζει σφιχτά.
    Μάτια: Μέτριου μεγέθους, σε οποιαδήποτε απόχρωση του καστανού και ανάλογα με το χρώμα του μανδύα, όσο πιο σκούρα τόσο το καλύτερο. Οφθαλμοί τοποθετημένοι με αρκετή απόσταση μεταξύ τους, οβάλ σε σχήμα και ελαφρά λοξοί. Τα βλέφαρα εφαρμόζουν σφιχτά πάνω στο βολβό του ματιού. Αξιοπρεπής, διακεκριμένη έκφραση. 
    Αυτιά: Μέτρια σε μέγεθος, τριγωνικά, πεσμένα, τοποθετημένα ανάμεσα στο επίπεδο του κρανίου και των ματιών, πέφτουν προς τα εμπρός και κρέμονται κοντά στο κεφάλι, και όταν ο σκύλος είναι εναργής στρέφονται προς τα εμπρός. Τα πτερύγια καλύπτονται από μαλακό, κοντό τρίχωμα. 

    ΛΑΙΜΟΣ : Δυνατός, με καλή μυική ανάπτυξη, σχηματίζει καμπύλη. Όχι υπερβολικό προγούλι. Καλυμένος από πυκνή, όρθια, φουντωτή χαίτη, όχι τόσο έντονη στις θηλυκές.

    ΣΩΜΑ: Δυνατό.
    Ράχη: Ίσια, μυώδης. 
    Λεκάνη: Φαρδιά και μάλλον επίπεδη.
    Στήθος: Μάλλον φαρδύ, μέτριου εύρους, με καλό τόξο πλευρών ώστε να σχηματίζεται θώρακας σε σχήμα καρδιάς. Το στέρνο φθάνει κάτω από τους αγκώνες.  

    ΟΥΡΑ: Μέτριου μήκους. Τοποθετημένη ψηλά, στην ευθεία της άνω γραμμής της ράχης, κρατιέται ψηλά, χαλαρά κουλουριασμένη πάνω από την πλάτη, όταν ο σκύλος είναι εναργής ή σε κίνηση. Με καλό πτίλωμα (πλουμιστό τρίχωμα, με κρόσσια). 

    ΑΚΡΑ
    ΠΡΟΣΘΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ: Ίσια, καλά γωνιωμένα, καλά καλυμμένα παντού με δυνατό τρίχωμα.
    Ωμοπλάτες: Καλά κεκλιμένες, μυώδεις.
    Αγκώνες: Δεν γυρίζουν ούτε προς τα μέσα ούτε προς τα έξω. 
    Βραχίονες: Ίσιοι. Με ισχυρά οστά.
    Μετακάρπια: Δυνατά, ελαφρώς λοξά. 

    ΠΙΣΩ ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ: Πολύ ισχυρά, μυώδη, με καλή γωνίωση. Όπως φαίνονται από πίσω, τα σκέλη είναι παράλληλα μεταξύ τους. 
    Μηρός: μάλλον μακρύς, ισχυρός, με καλοανεπτυγμένη, σκληρή αλλά όχι φουσκωτή μυική μάζα.
    Γόνατα: καλώς κεκκαμένα.
    Ταρσός: δυνατός, χαμηλός.
    Ψευδόνυχα: προαιρετικά. 

    ΠΟΔΙΑ: Πέλματα αρκετά μεγάλα, στρογγυλά και συμπαγή, με καλό τρίχωμα ανάμεσα στα καλοκυρτωμένα δάχτυλα.
      

    ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΜΟΣ / ΚΙΝΗΣΗ: Δυνατός αλλά πάντα ελαφρύς και ελαστικός: με καλή έκταση και ώθηση. ‘Οταν η ταχύτητα αυξάνεται τείνει σε κεντροβαδισμό. Όταν βαδίζει μοιάζει πολύ εσκεμμένος. Εργονομικά ικανός για ποικιλλία εδαφών με αντοχή και ευκινησία / ευλυγισία.
    ΜΑΝΔΥΑΣ 

    ΤΡΙΧΩΜΑ : Η ποιότητά του είναι σημαντικότερη από την ποσότητα. Τρίχωμα τραχύ, παχύ, επιμανδύας όχι υπερβολικά μακρύς, με πυκνό και μάλλον μάλλινο υπομανδύα στο κρύο, που γίνεται αρκετά αραιότερος τους θερμούς μήνες. Τα αρσενικά έχουν εμφανώς περισσότερο τρίχωμα από τα θηλυκά. Οι τρίχες είναι λεπτές αλλά τραχιές, ίσιες και στητές. Ποτέ μεταξένιο, σγουρό ή κυματιστό. Ώμοι και λαιμός καλυμμένοι από βαρύ μανδύα που δημιουργεί εικόνα χαίτης. Ουρά θυσανωτή με καλό ‘πτέρωμα’ (κροσσούς) από τρίχες. Τα πίσω σκέλη φέρουν κρόσσια (πτίλους) στο πάνω και πίσω μέρος τους.
    ΧΡΩΜΑ: Πλούσιο-έντονο βαθύ μαύρο, με ή χωρίς πυρόξανθα σημάδια, κυανό με ή χωρίς πυρόξανθα σημάδια, χρυσαφί, από πλούσιο υπόξανθο μέχρι βαθύ κοκκινωπό. Όλα τα χρώματα να είναι όσο πιο καθαρά και αμιγή γίνεται. Το πυρόξανθο (των κηλίδων) κυμαίνεται από πλούσιο καστανό μέχρι ανοιχτότερο χρώμα. Λευκό αστέρι στο στήθος επιτρεπτό. Ελάχιστα άσπρα σημάδια στα πέλματα αποδεκτά. Οι πυρόξανθες κηλίδες εμφανίζονται πάνω από τα μάτια, στο κάτω τμήμα των σκελών και την κάτω πλευρά της ουράς. Πυρόξανθα σημάδια στο ρύγχος. Σημάδια σαν ματογιάλια ανεκτά γύρω από τα μάτια.
    ΜΕΓΕΘΟΣ:
    ύψος στα ακρώμια: Αρσενικοί: 66εκ (26 ίντσες) ελάχιστο.
    Θηλυκές: 61 εκ. (24 ιν.) ελάχιστο. 

    ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Κάθε απομάκρυνση από τα παραπάνω σημεία πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η αυστηρότητα με την οποία το ελάττωμα πρέπει να αντιμετωπίζεται πρέπει να είναι ακριβώς και ευθέως ανάλογη με το βαθμό της απόκλισης από το επιθυμητό. 

    ΣΟΒΑΡΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:
    Έλλειψη φυσικής κατάστασης & ικανότητας.
    Κεφάλι ελαφρύ ή έντονα ρυτιδιασμένο. 
    Κρεμαστά χείλη. 
    Έντονο προγούλι. 
    Μεγάλα ή / και χαμηλά φυτρωμένα αυτά. 
    Ανοιχτόχρωμα ή ανέκφραστα μάτια.
    Ανίσχυρη χρωστική, ιδιαίτερα στη μύτη. 
    Βαρελόσχημα πλευρά. 
    Ουρά σφιχτά κουλουριασμένη πάνω στα ισχία. 
    Υπεργωνιωμένα ή ελλιπώς γωνιωμένα πίσω άκρα. 
    Βαριά, περιορισμένη κίνηση. 
    Κάτω από το ελάχιστο ύψος, ανοχή 2 εκατοστά.

    ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ:
    Επιθετικός ή υπερβολικά δειλός. 
    Προγναθικό ή υπογναθικό στόμα.
    Κάθε άλλο χρώμα εκτός από τα προαναφερόμενα – δηλαδή άσπρο, κρεμ, γκρι, καφέ (συκωτί), λιλά, ζιμπελίνας, ραβδωτό, παρδαλά/πολύχρωμα.

    Κάθε σκύλος που δείχνει σαφή συμπτώματα σωματικών ή διανοητικών ανωμαλιών θα αποκλείεται. 

    Σημείωση: τ’ αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς κανονικούς όρχεις εντελώς κατεβασμένους μέσα στο όσχεο. 

    Το αναθεωρημένο αυτό πρότυπο τέθηκε σε ισχύ το Σεπτέμβριο του 2004. 


    Απόδοση στα ελληνικά για το εκτροφείο Μαστίφ του Θιβέτ “Phantasmagoria” (FCI / GR) 
    Μαρία Γκινάλα, διεθνής κριτής της F.C.I., ειδική στην Ομάδα ΙΙ. 
    Ιρλανδία,
    12.03.2015.

    1185 λέξεις. 

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

THE ATMA TIBETAN MASTIFF BREED STANDARD (APPROVED 10/2004)

I. GENERAL APPEARANCE.
Noble and impressive: a large, powerful, heavy, well built dog, well muscled, with much substance and bone, and of solemn but kindly appearance. The Tibetan Mastiff stands well up on the pasterns, with strong, tight, cat feet, giving an alert appearance. The body is slightly longer than tall. The head is broad and impressive, with massive back skull, the eyes deep-set and almond shaped, slightly slanted, the muzzle broad and well-padded, giving a square appearance. The typical expression of the breed is one of watchfulness. The tail is well feathered and carried over the back in a single curl falling over the loin, balancing the head. The coat and heavy mane is thick, with coarse guard hair and a wooly undercoat. The tail and britches are well feathered.
The Tibetan Mastiff has been used primarily as a family and property guardian for many millennia, and is aloof and watchful of strangers, and highly protective of its people and property.

II. SIZE, PROPORTION, SUBSTANCE.
Size: Dogs - minimum of 26 inches at the withers
Bitches - minimum of 24 inches at the withers
Dogs and bitches that are more than one inch below the minimum heights to be severely faulted.
Proportion: Slightly longer than tall (9-10), (i.e.,the height to length, measured from sternum to ischium should be slightly greater than the distance from withers to ground).
Substance: The Tibetan Mastiff should have impressive substance, both in bone and structure, as well as strength. When dogs are judged equal in type, proportion and movement, the more substantial dog, in terms of substance and bone, not merely height, is to be given preference.

III. HEAD. 
Broad, heavy and strong. Some wrinkling in maturity, extending from above eyes down to corner of mouth. A correct head and expression is essential to the breed.
Expression: Noble, intelligent, watchful and aloof.
Eyes: Very expressive, medium size, any shade of brown. Rims to be black except in blue/grey, blue/grey and tan dogs and brown dogs, the darkest possible shade of grey or brown. Eyes deep-set, well apart, almond-shaped, and slightly slanting. Any other color or shape to be severely faulted since it detracts from the typical expression.
Ears: Medium size, V-shaped, pendant, set-on high , dropping forward and hanging close to head. Raised when alert, on level with the top of the skull. The ear leather is thick, covered with soft short hair, and when measured, should reach the inner corner of the eye.
Skull: Broad and large, with strongly defined occiput. Broad back skull.
Stop: Deep and well defined.
Muzzle: Broad, well filled and square when viewed from all sides.
Proportions: Measurement from occiput to stop and stop to end of nose, equal or slightly shorter.
Nose: Broad, well pigmented, with open nostrils. Black, except with blue/grey or blue/grey and tan dogs, the darkest shade of grey and brown dogs, the darkest shade of brown. Any other color to be severely faulted.
Lips: Well developed, thick, with moderate flews and slightly pendulous lower lips.
Bite: Complete scissor bite. Level bite acceptable. Essential that dentition fits tightly, to maintain square form of muzzle.
Teeth: Canine teeth large, strong, broken teeth not to be faulted.
Faults: Missing teeth, overshot, undershot bite.

IV. NECK, TOPLINE AND BODY.
Neck: The neck is well muscled, moderately arched, and may have moderate dewlap. The neck, especially in dogs, is shrouded by a thick upstanding mane.
Topline: Topline straight and level between withers and croup.
Body: The chest is rather deep, of moderate breadth, with reasonable spring of rib. Brisket reaching to just below elbows. Underline with pronounced (but not exaggerated) tuck-up. The back is muscular with firmly muscled loin. There is no slope or angle to the croup.
Tail: Medium to long, but not reaching below hock joint; well feathered. Set high on line with top of back. When alert or in motion, curled over back or to one side. Tails that are double curled or carried in an incomplete curl to be faulted.

V. FOREQUARTERS.
Shoulders: Well laid back, muscular, strongly boned, with moderate angulation to match the rear angulation.
Legs: Straight, with substantial bone and muscle, well covered with short, coarse hair, feathering, and with strong pasterns that have a slight slope.
Feet: Cat feet. Fairly large, strong, compact, may have feathering between toes. Nails may be either black and/or white, regardless of coat color. A single dewclaw may be present on the front feet.

VI. HINDQUARTERS.
Hindquarters: Powerful, muscular, with all parts being moderately angulated. Seen from behind, the hind legs and stifle are parallel. The hocks are strong, well let down (approximately one-third the overall length of the leg), and perpendicular. 
Feet: A single or double dewclaw may be present on the rear feet. Removal of rear dewclaws, if present, optional.

VII. COAT.
In general, dogs carry noticeably more coat than bitches. The quality of the coat is of greater importance than quantity. Double-coated, with fairly long, thick coarse guard hair, with heavy soft undercoat in cold weather which becomes rather sparse in warmer months. Hair is fine but hard, straight and stand-off; never silky, curly or wavy. Heavy undercoat, when present, rather woolly. Neck and shoulders heavily coated, especially in dogs, giving mane-like appearance. Tail and britches densely coated and heavily feathered. The Tibetan Mastiff is shown naturally. Trimming is not acceptable except to provide a clean cut appearance of feet. Dogs are not to be penalized if shown with a summer coat.

VIII. COLOR.
Black, brown, and blue/grey, all with or without tan markings, and various shades of gold. Tan ranges from a very rich shade through a lighter color. White markings on breast and feet acceptable. Tan markings may appear at any or all of the following areas: above eyes as spots, around eyes (including spectacle markings), on each side of the muzzle, on throat, on lower part of front forelegs and extending up the inside of the forelegs, on inside of rear legs showing down the front of the stifle and broadening out to the front of the rear legs from hock to toes, on breeches, and underside of tail. Undercoat, as well as furnishings on breeches and underside of tail, may be lighter shades of the dominant color. The undercoat on black and tan dogs also may be grey or tan. Other markings such as sabling, brindling, white on other areas of the body, or large white markings, to be faulted. All other coat colors, while accepted, are to be faulted.

IX. GAIT.
The gait of a Tibetan Mastiff is powerful, steady and balanced, yet at the same time, light-footed. When viewed from the side, reach and drive should indicate maximum use of the dog's moderate angulation. Back remains level and firm. Sound and powerful movement more important than speed.

X. TEMPERAMENT.
The Tibetan Mastiff is a highly intelligent, independent, strong willed and rather reserved dog. He is aloof with strangers and highly protective of his charges and his property. In the ring he may exhibit reserve or lack of enthusiasm, but any sign of shyness is unacceptable and must be severely faulted as inappropriate for a guardian breed. Conversely, given its aloof nature, judges should also beware of putting a premium on showiness.