Μαστίφ του Θιβέτ F.C.I. πρότυπο

Πρότυπο FCI Αρ.  230  / 02. 04. 2004  / στα αγγλικά
DO-KHYI  (Tibetan Mastiff)

ΚΑΤΑΓΩΓΗ :  Θιβέτ

ΕΠΟΠΤΕΙΑ : FCI.

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ :  24.03.2004.

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ : Σύντροφος - συνοδός, σκύλος προειδοποίησης και φύλακας.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I. : Ομάδα 2, Πίνσερ και Σνάουτσερ – Μολοσσοειδείς φυλές – Ελβετικοί Ορεινοί σκύλοι & Φύλακες Βοοειδών και άλλες φυλές.
Τομέας 2.2 Μολοσσοειδείς φυλές, Ορεινού τύπου
Χωρίς εξετάσεις εργασίας.




To Θιβετιανό Μάστιφ είναι ένας αρχαίος σκύλος εργασίας των νομάδων ποιμένων στα Ιμαλάια και παραδοσιακός φύλακας των θιβετιανών μοναστηριών. Περιβάλλεται από πολλούς μύθους, από την εποχή της πρώτης ανακάλυψής του στην αρχαιότητα. Από την αναφορά του Αριστοτέλη (384-322 π. Χ.) μέχρι τα περίφημα γραπτά του Μάρκο Πόλο που πήγε στην Ασία το 1271, όλες οι ιστορικές αναφορές παινεύουν την φυσική δύναμη και τις εντυπωσιακές ιδιότητες του Θιβετιανού Μάστιφ, εξίσου σωματικές και διανοητικές. Ακόμα και το γαύγισμά του έχει περιγραφεί σαν μοναδικός και πολύτιμος θησαυρός της φυλής. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι κυνολόγοι του παρελθόντος όπως οι Μάρτιν, Γιούατ, Μενίν, Μπέκμαν, Σάιμπερ, καθώς και οι Στρέμπελ και Μπάιλαντ, έχουν έντονα ασχοληθεί με το Θ.Μ. καθώς τους γοήτευε η καταγωγή και σημασία του για την Θιβετιανή κουλτούρα. Ορισμένοι μάλιστα θεωρούσαν τη φυλή σαν τον ίδιο το γενάρχη όλων των ορεινών και μαστιφοειδών φυλών. Ένα από τα πρώτα Θ.Μ. που έγινε γνωστό ότι έφτασε τις ακτές της Δύσης ήταν ένα αρσενικό που στάλθηκε στη βασίλισσα Βικτωρία από το λόρδο Χάρντινγκ (τότε Αντιβασιλέα των Ινδιών) το 1847. Αργότερα, στα 1880, ο Εδουάρδος ο έβδομος (τότε Πρίγκηψ της Ουαλλίας) πήρε δύο σκύλους πίσω μαζί του στην Αγγλία. Μιά πρώτη καταγραμμένη γέννα Θ.Μ. έγινε το 1898 στο ζωολογικό κήπο του Βερολίνου.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ : Ισχυρός, βαρύς, καλοδομημένος, με καλή οστέινη μάζα. Εντυπωσιακός. Η εμφάνιση του αποπνέει σοβαρότητα, αξιοπρέπεια και ευθύτητα. Συνδυάζει μεγαλοπρεπή δύναμη, στιβαρότητα και ανθεκτικότητα. Ικανός για εργασία σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες. Αργής ανάπτυξης, μόλις φτάνει στην ακμή του σε ηλικία 3-4 ετών για θηλυκά, και τουλάχιστο τεσσάρων ετών για αρσενικά ζώα.


ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Το κρανίο, μετρώμενο από το ινίο έως το στοπ, ίσο με το ρύγχος από το στοπ μέχρι το ακρορίνιο, αλλά το ρύγχος μπορεί να είναι και λίγο βραχύτερο.
Ο κορμός είναι λίγο μακρύτερος από το ύψος του σκύλου στα ακρώμια. 


ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΤΑΜΠΕΡΑΜΕΝΤΟ: Ανεξάρτητος. Προστατευτικός. Εμπνέει Σεβασμό. Πιστότατος και αφοσιωμένος στην οικογένεια και την περιοχή του. 


ΚΕΦΑΛΙ : Φαρδύ, βαρύ και δυνατό. Στα ενήλικα, μπορεί να σχηματίζεται μια πτυχή (δέρματος) που εκτείνεται από το πάνω μέρος των ματιών μέχρι τη γωνία του στόματος. 


ΠΕΡΙΟΧΗ του ΚΡΑΝΙΟΥ:
Κρανίο: Μεγάλο, πολύ ελαφρά στρογγυλεμένο, με έντονα ανεπτυγμένο ινιακό οστούν.
Στοπ: Καλά καθορισμένο.


ΠΕΡΙΟΧΗ του ΠΡΟΣΩΠΟΥ:
Μύτη : φαρδιά, όσο πιο σκουρόχρωμη γίνεται ανάλογα με το χρώμα του μανδύα, με ορθάνοιχτα ρουθούνια.
Ρύγχος: Αρκετά φαρδύ, καλογεμισμένο και βαθύ. Το άκρο του ρύγχους τετράγωνο. Χείλη: Καλοανεπτυγμένα, καλύπτουν την κάτω γνάθο.
Γνάθοι / Δόντια: Σιαγόνες ισχυρές με τέλειο, κανονικό και πλήρες δάγκωμα-ψαλίδι, δηλαδή οι άνω κοπτήρες υπερκαλύπτουν σφικτά τους κάτω και είναι τετράγωνα τοποθετημένοι στις γνάθους (σ.σ.: δηλαδή οι κοπτήρες είναι τοποθετημένοι σε ευθεία γραμμή και κάθετα προς τον επιμήκη άξονα των γνάθων). Το επίπεδο δάγκωμα (λαβίδα) είναι ανεκτό. Η οδοντοφυία εφαρμόζει σφιχτά.
Μάτια: Μέτριου μεγέθους, σε οποιαδήποτε απόχρωση του καστανού και ανάλογα με το χρώμα του μανδύα, όσο πιο σκούρα τόσο το καλύτερο. Οφθαλμοί τοποθετημένοι με αρκετή απόσταση μεταξύ τους, οβάλ σε σχήμα και ελαφρά λοξοί. Τα βλέφαρα εφαρμόζουν σφιχτά πάνω στο βολβό του ματιού. Αξιοπρεπής, διακεκριμένη έκφραση. 
Αυτιά: Μέτρια σε μέγεθος, τριγωνικά, πεσμένα, τοποθετημένα ανάμεσα στο επίπεδο του κρανίου και των ματιών, πέφτουν προς τα εμπρός και κρέμονται κοντά στο κεφάλι, και όταν ο σκύλος είναι εναργής στρέφονται προς τα εμπρός. Τα πτερύγια καλύπτονται από μαλακό, κοντό τρίχωμα. 


ΛΑΙΜΟΣ : Δυνατός, με καλή μυική ανάπτυξη, σχηματίζει καμπύλη. Όχι υπερβολικό προγούλι. Καλυμένος από πυκνή, όρθια, φουντωτή χαίτη, όχι τόσο έντονη στις θηλυκές.


ΣΩΜΑ: Δυνατό.
Ράχη: Ίσια, μυώδης. 
Λεκάνη: Φαρδιά και μάλλον επίπεδη.
Στήθος: Μάλλον φαρδύ, μέτριου εύρους, με καλό τόξο πλευρών ώστε να σχηματίζεται θώρακας σε σχήμα καρδιάς. Το στέρνο φθάνει κάτω από τους αγκώνες.  


ΟΥΡΑ: Μέτριου μήκους. Τοποθετημένη ψηλά, στην ευθεία της άνω γραμμής της ράχης, κρατιέται ψηλά, χαλαρά κουλουριασμένη πάνω από την πλάτη, όταν ο σκύλος είναι εναργής ή σε κίνηση. Με καλό πτίλωμα (πλουμιστό τρίχωμα, με κρόσσια). 


ΑΚΡΑ
ΠΡΟΣΘΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ: Ίσια, καλά γωνιωμένα, καλά καλυμμένα παντού με δυνατό τρίχωμα.
Ωμοπλάτες: Καλά κεκλιμένες, μυώδεις.
Αγκώνες: Δεν γυρίζουν ούτε προς τα μέσα ούτε προς τα έξω. 
Βραχίονες: Ίσιοι. Με ισχυρά οστά.
Μετακάρπια: Δυνατά, ελαφρώς λοξά. 

ΠΙΣΩ ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ: Πολύ ισχυρά, μυώδη, με καλή γωνίωση. Όπως φαίνονται από πίσω, τα σκέλη είναι παράλληλα μεταξύ τους. 
Μηρός: μάλλον μακρύς, ισχυρός, με καλοανεπτυγμένη, σκληρή αλλά όχι φουσκωτή μυική μάζα.
Γόνατα: καλώς κεκκαμένα.
Ταρσός: δυνατός, χαμηλός.
Ψευδόνυχα: προαιρετικά. 


ΠΟΔΙΑ: Πέλματα αρκετά μεγάλα, στρογγυλά και συμπαγή, με καλό τρίχωμα ανάμεσα στα καλοκυρτωμένα δάχτυλα.
  


ΔΙΑΣΚΕΛΙΣΜΟΣ / ΚΙΝΗΣΗ: Δυνατός αλλά πάντα ελαφρύς και ελαστικός: με καλή έκταση και ώθηση. ‘Οταν η ταχύτητα αυξάνεται τείνει σε κεντροβαδισμό. Όταν βαδίζει μοιάζει πολύ εσκεμμένος. Εργονομικά ικανός για ποικιλλία εδαφών με αντοχή και ευκινησία / ευλυγισία.

ΜΑΝΔΥΑΣ 


ΤΡΙΧΩΜΑ : Η ποιότητά του είναι σημαντικότερη από την ποσότητα. Τρίχωμα τραχύ, παχύ, επιμανδύας όχι υπερβολικά μακρύς, με πυκνό και μάλλον μάλλινο υπομανδύα στο κρύο, που γίνεται αρκετά αραιότερος τους θερμούς μήνες. Τα αρσενικά έχουν εμφανώς περισσότερο τρίχωμα από τα θηλυκά. Οι τρίχες είναι λεπτές αλλά τραχιές, ίσιες και στητές. Ποτέ μεταξένιο, σγουρό ή κυματιστό. Ώμοι και λαιμός καλυμμένοι από βαρύ μανδύα που δημιουργεί εικόνα χαίτης. Ουρά θυσανωτή με καλό ‘πτέρωμα’ (κροσσούς) από τρίχες. Τα πίσω σκέλη φέρουν κρόσσια (πτίλους) στο πάνω και πίσω μέρος τους.

ΧΡΩΜΑ: Πλούσιο-έντονο βαθύ μαύρο, με ή χωρίς πυρόξανθα σημάδια, κυανό με ή χωρίς πυρόξανθα σημάδια, χρυσαφί, από πλούσιο υπόξανθο μέχρι βαθύ κοκκινωπό. Όλα τα χρώματα να είναι όσο πιο καθαρά και αμιγή γίνεται. Το πυρόξανθο (των κηλίδων) κυμαίνεται από πλούσιο καστανό μέχρι ανοιχτότερο χρώμα. Λευκό αστέρι στο στήθος επιτρεπτό. Ελάχιστα άσπρα σημάδια στα πέλματα αποδεκτά. Οι πυρόξανθες κηλίδες εμφανίζονται πάνω από τα μάτια, στο κάτω τμήμα των σκελών και την κάτω πλευρά της ουράς. Πυρόξανθα σημάδια στο ρύγχος. Σημάδια σαν ματογιάλια ανεκτά γύρω από τα μάτια.

ΜΕΓΕΘΟΣ:
ύψος στα ακρώμια: Αρσενικοί: 66εκ (26 ίντσες) ελάχιστο.
Θηλυκές: 61 εκ. (24 ιν.) ελάχιστο. 


ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Κάθε απομάκρυνση από τα παραπάνω σημεία πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και η αυστηρότητα με την οποία το ελάττωμα πρέπει να αντιμετωπίζεται πρέπει να είναι ακριβώς και ευθέως ανάλογη με το βαθμό της απόκλισης από το επιθυμητό. 


ΣΟΒΑΡΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:
Έλλειψη φυσικής κατάστασης & ικανότητας.
Κεφάλι ελαφρύ ή έντονα ρυτιδιασμένο. 
Κρεμαστά χείλη. 
Έντονο προγούλι. 
Μεγάλα ή / και χαμηλά φυτρωμένα αυτά. 
Ανοιχτόχρωμα ή ανέκφραστα μάτια.
Ανίσχυρη χρωστική, ιδιαίτερα στη μύτη. 
Βαρελόσχημα πλευρά. 
Ουρά σφιχτά κουλουριασμένη πάνω στα ισχία. 
Υπεργωνιωμένα ή ελλιπώς γωνιωμένα πίσω άκρα. 
Βαριά, περιορισμένη κίνηση. 
Κάτω από το ελάχιστο ύψος, ανοχή 2 εκατοστά.


ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ:
Επιθετικός ή υπερβολικά δειλός. 
Προγναθικό ή υπογναθικό στόμα.
Κάθε άλλο χρώμα εκτός από τα προαναφερόμενα – δηλαδή άσπρο, κρεμ, γκρι, καφέ (συκωτί), λιλά, ζιμπελίνας, ραβδωτό, παρδαλά/πολύχρωμα.

Κάθε σκύλος που δείχνει σαφή συμπτώματα σωματικών ή διανοητικών ανωμαλιών θα αποκλείεται. 


Σημείωση: τ’ αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο εμφανώς κανονικούς όρχεις εντελώς κατεβασμένους μέσα στο όσχεο. 


Το αναθεωρημένο αυτό πρότυπο τέθηκε σε ισχύ το Σεπτέμβριο του 2004. 




Απόδοση στα ελληνικά για το εκτροφείο Μαστίφ του Θιβέτ “Phantasmagoria” (FCI / GR) 
Μαρία Γκινάλα, διεθνής κριτής της F.C.I., ειδική στην Ομάδα ΙΙ. 
Ιρλανδία,
12.03.2015.


1185 λέξεις.